Dromen worden soms weggezet als niet realistisch of onproductief, echter zijn onze idolen vaken degene die wel hebben durven dromen (en het bereikt hebben). Wie heeft gelijk, en wat is het voordeel van durven dromen?
We zijn tegenwoordig erg goed in plannen en doelen stellen. Op het werk is dit natuurlijk een geweldige skill waardoor dingen effectief gedaan en gehaald worden. In je prive leven is dat wat minder het geval. Toch benaderen we ons eigen leven ook vaak genoeg op die manier.
Over dromen wordt daarentegen vaak nogal sceptisch gedaan. “Ach, doe maar gewoon” of “Dat is toch nooit mogelijk, wees maar gewoon realistisch, daar heb je veel meer aan.” zijn al vaak reactie die dan opkomen. Daardoor zijn we collectief nogal stil geworden over waar we van dromen en dan vooral uit schrik dat iemand zegt, “Dat kan toch nooit!” want dat is wel het laatste dat je wilt horen over je dromen. Uiteindelijk gaan dromen daar natuurlijk ook niet echt over. Een droom is een richting, een visie van wat je echt zou willen, geen doel met een deadline. Een droom kan je ook nooit niet halen er is altijd nog tijd, en dat geeft zin aan het leven.
Ook zien we volgens mij dromerigheid te vaak als iets onproductiefs. (Wegdromen helpt trouwens vaak om meer creatief te zijn door dingen beter te kunnen verwerken, probeer maar eens!) Als aan die droom ook een plan en een doel zit, dan accepteren we het wel als zakelijk en wordt een droom ineens een visie genoemd en is het de heilige graal van zaken doen. Maar die visies, degene die ons echt aangrijpen, zijn wel altijd gebaseerd op een droom van een wereld of product dat eerst niet mogelijk leek. Raar dan, dat dromen niet als productief wordt gezien.
We hoeven niet ver te kijken voor een mooi voorbeeld, mensen zoals Steve Jobs en nu Elon Musk zijn duidelijke dromers. Zij dromen van een wereld die net wat mooier en beter is dan degene waar we nu in leven. En ook al lijkt de verandering soms onmogelijk, ze gaan aan de slag en doen precies hetgeen wat iedereen voor onmogelijk hield. Dat is inspirerend, hun dromen inspireren ons! Het is ook daarom dat hun product niet enkel gekocht worden maar ook zo geliefd zijn. Als mensen zo’n droom horen en ook de beweging er naartoe zien, durven zij ook geloven en worden oprecht blij dat zoiets bereikt kan worden en ze daar een stukje van mogen ervaren. Dat is dan ook wat mensen tot echte fans van een product maakt.
Dit is ook waarom de (waarschijnlijk) bekendste toespraak de woorden kent: “I have a Dream…”. Had Martin Luther King begonnen met “I have a plan. Dan was deze speech nooit zo bekend geworden. Kijk maar naar alle politiekers nu, ze hebben allemaal een plan. Maar wat is hun droom? Dat weet ik eigenlijk zo snel niet. We kunnen collectief voelen wanneer iemand echt zijn droom uitspreekt. Dat raakt ons namelijk, en het maakt iets in ons los namelijk dezelfde droom in onszelf.
Daarom vraag ik jou ook: Waar droom je van? Het maakt niet uit hoe absurd het misschien klinkt, of hoe onbereikbaar het lijkt. Ik ben geïnteresseerd in waar mensen van dromen. Want als mensen beginnen te dromen, dromen ze vaak van een betere wereld, en dat is ook het eerste stapje naar echt de wereld een beetje beter maken. Daarna komen de plannen en als die plannen in functie staan van een droom is het een fantastisch iets. Maar plannen zonder duidelijk droom laten ons uiteindelijk leeg en ontevreden achter, terwijl een droom achterna gaan, ook al behalen we hem nooit helemaal, ons bij elke stap blijft gelukkig maken en ons ons hele leven kan bezielen.
Plannen voeren we uit,
Doelen die gaan we achterna.
En dromen?
Die bezielen en inspireren ons en anderen.
Plannen kunnen we als de beste, maar als we een betere wereld willen maken, of echt iets speciaals willen bereiken moeten we eerst dromen. Voorbij wat misschien praktisch haalbaar lijkt, pas daarna ga je een plan maken om het te bereiken.
.webp)
Ik ben Laurens van den Broek, en van jongs af aan ben ik geïnteresseerd geraakt in spirituele en persoonlijke ontwikkeling.
Nu begeleid ik mensen om de weg naar zichzelf te vinden. Daarbij combineer ik het spirituele en het praktische, en laat me steeds weer verbazen over hoe dat zo goed samen gaat.
