Persoonlijke ontwikkeling heeft 2 trends, jezelf accepteren, en jezelf maken tot het ideaal beeld dat je wil zijn. Wat zijn de voordelen en nadelen. En is er een andere optie?
We willen denk ik allemaal wel ons zelf ontwikkelen op de 1 of andere manier. Persoonlijke groei is ook zeker een hot topic op dit moment en speelt ook vaak mee in het kiezen van onze volgende baan. Maar hoe pak je dat precies aan, en wat zijn de mogelijkheden? Voor mij zijn er 2 duidelijke stromingen die als we het goed doen ontzettend mooi samen kunnen komen.
De eerste gedachtegang is dat persoonlijke groei komt van jezelf te maken in wie je wilt zijn. Je stelt jezelf een doel, of ideaal beeld, en gaat er super hard aan werken om dat waar te maken. Je creëert daarbij de persoon die je wil zijn. Je wilt een goddelijk lichaam, je gaat naar de sportschool. Je wilt socialer zijn, je leert grapjes vertellen. Je wilt een succesvolle baan, nou die weet je nog niet maar daar ga je direct een cursus ‘vind zo je droombaan’ voor volgen en dan kan je daar ook mee aan de slag.
Dit is leuk, want elke keer als je een goed resultaat behaalt voel je je geweldig en je maakt zo ook veel voortgang. Echter kan het soms ook wat vermoeiend zijn als je eerlijk bent, er is altijd weer het volgende stapje, en het lijkt niet echt op te houden. Je doet ook echt wel je best maar sommigen dingen lukken je gewoon niet zo goed. Dit kan je soms helemaal uitputten, vooral als de kant die je oprent niet helemaal in lijn staat met wie je eigenlijk van nature bent.
De tweede stroming is die van acceptatie, je gaat jezelf ontdekken en zo kijken in wat je goed bent en wat niet. De dingen die niet bij je passen laat je links liggen, en je investeert in de dingen die je goed afgaan. Als iets niet lukt, is dat niet erg en leer je jezelf lief benaderen, om zo meer rust te vinden en vooral het gevoel van zelfliefde te versterken. Je bent mild voor jezelf en wil die mildheid ook ten opzichten van andere tonen. Dit gaat je eigenlijk heel goed af, en je bent ook gelukkig, echter merk je dat je soms wel een beetje op je plek blijft trappelen, je vindt het hier fijn dus waarom niet.
Maar als je die carrière tijgers voorbij ziet komen, zegt een stemmetje in je hoofd dat je dat misschien ook wel een beetje wilt, en je ook die resultaten wilt behalen, maar wel op een rustige fijne manier natuurlijk. Ook merk je wel eens dat door zo lief voor jezelf te zijn, je misschien net niet over het heuveltje van een bepaalde uitdaging geraakt en misschien wat te vroeg op geeft, of je gewoon neerlegt bij dingen, omdat ze nu eenmaal zo zijn. Je leert ermee leven, maar betere worden die issues nu ook weer niet echt.
Je hoort het: Ze hebben alle twee voor en nadelen, maar wanneer ze echt tot hun recht komen is wanneer we ze gaan combineren. We zijn niet enkel wie we zijn, we zijn ook wie we ons zelf maken. Maar we zijn ook niet geheel maakbaar, uiteindelijk is er een kern, en een manier van zijn, die eigen is en niet zomaar te veranderen is. Tegen die stroming ingaan, is een strijd die je volgens mij nooit helemaal wint.
Daarom stel ik een combinatie van de twee voor. Je gaat je ontdekken en creëren in een afwisselend ritme. Alsof winter en zomer elkaar afwisselden. Bij het ontdekken ga je kijken naar waar je nu eigenlijk al van jezelf al goed in bent, en vervolgens ga je kijken wat je daar nog aan kan verbeteren. Je kijkt bij het ontdekken ook naar wat je mindere eigenschappen zijn, en je creëert vervolgens een transformatie of bewustzijn waardoor je beter met deze kant van jezelf kan omgaan, en zo gebruiken. Zo wisselen ze elkaar soepel af en vullen elkaar super aan.
Voor mezelf omschrijf ik dat proces als jezelf ontwikkelen, of ontplooien. Om iets goed te kunnen ontplooien of ontwikkelen, helpt het enorm als je weet hoe iets geplooid, of gewikkeld is. Kijken hoe dat precies bij jou is, en hoe de lijnen lopen is het ontdekken. Vervolgens is het ontwikkelen iets waar je moeite voor kan doen en je bij kan creëren. Maar het is wel duidelijk, je ontplooien op een manier die voor jou eigen is, gaat veel gemakkelijker dan er tegenin! Je bent al, dus alles creëren hoeft niet. Maar je kan nog zoveel meer zijn, dus enkel ontdekken is jammer. Ga je dus ontwikkelen, en kijk wie in je zit te wachten om te laten groeien.
Bij jezelf steeds te willen creëren kome je wellicht wel vooruit, maar heb je de kans jezelf helemaal uit te putten, en in de foute richting bezig te zijn. Jezelf accepteren brengt rust, maar laat je soms wat stagneren. De beste optie is om een combinatie van de twee te gebruiken die elkaar afwisselen als seizoenen.
.webp)
Ik ben Laurens van den Broek, en van jongs af aan ben ik geïnteresseerd geraakt in spirituele en persoonlijke ontwikkeling.
Nu begeleid ik mensen om de weg naar zichzelf te vinden. Daarbij combineer ik het spirituele en het praktische, en laat me steeds weer verbazen over hoe dat zo goed samen gaat.
